กระบี่กระบอง

ข้อควรปฏิบัติ

ข้อควรปฏิบัติของผู้เล่น

แต่งกายให้เหมาะสม ตามประเพณีของการเล่นกระบี่กระบอง

ต้องแสดงความเคารพต่อครูบาอาจารย์ ผู้เป็นประธาน และผู้ชม

การเดินเข้าออก จะต้องมีอาการสำรวมสมกับเป็นศิลปะประจำชาติ

ต้องแสดงความคารวะต่อคู่ต่อสู้ด้วยกันก่อนต่อสู้และขอขมาเมื่อจบการต่อสู้

ต้องปฏิบัติตามขั้นตอนการแสดงตามประเพณีนิยม

ต้องหันหน้าเข้าหาประธานในพิธี ในขณะถวายบังคม

ต้องปฏิบัติตามกฎกติกาอย่างเคร่งครัด

ต้องแสดงความคารวะต่อผู้ตัดสินทุกครั้ง ทั้งก่อนและหลังแสดง

เมื่อแสดงจบ ก่อนออกจากสนามต้องทำความเคารพประธาน กรรมการผู้ตัดสิน และผู้ชม

ถืออาวุธในการเข้าและออกจากสนามเหมาะสม

ก่อนออกไปแสดงควรให้ครูบาอาจารย์สวมมงคลให้เรียบร้อย โดยนั่งคุกเข่าพนมมือขึ้นเพื่อแสดงถึงความเคารพ (การถอดมงคลเมื่อแสดงเสร็จก็ปฏิบัติเช่นเดียวกัน)

เมื่อแสดงเสร็จ ทั้งคู่จะมานั่งคุกเข่าหน้าครูบาอาจารย์ เพื่อมอบอาวุธคืนให้ครูบาอาจารย์

ก่อนทำการต่อสู้ต้องเปลี่ยนอาวุธจากเครื่องไม้รำมาเป็นเครื่องไม้ตี ให้เปลี่ยนตอนรำเสร็จ โดยมีผู้นำเครื่องไม้ตีไปเปลี่ยนให้ (ควรมีสองคน) โดยนำอาวุธใส่พานไปให้ เมื่อเปลี่ยนแล้วก็เอาอาวุธที่ใช้รำวางในพานแทน

ขณะเปลี่ยนอาวุธ ควรแสดงความเคารพอาวุธโดยยกมือขึ้นไหว้ก่อนหยิบหรือวาง

ถ้าเป็นการแข่งขัน ต้องแสดงความมีน้ำใจเป็นนักกีฬา ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะก็ตาม

ข้อควรปฏิบัติสำหรับผู้ดู

มีวัฒนธรรมในการดู ให้เกียรติผู้ตัดสิน และผู้แสดงทั้งสองฝ่าย

ปรบมือแสดงความยินดี ต้อนรับผู้ตัดสินและนักกีฬาทั้งสองฝ่ายที่ลงสู่สนาม

ไม่ส่อแสดงกิริยาที่ไม่สุภาพต่อผู้ตัดสินหรือนักกีฬาทั้งสองฝ่าย

ไม่สร้างสถานการณ์อันก่อให้เกิดการแตกแยกความสามัคคี

เมื่อชื่นชมหรือพอใจในการแสดงตอนใด ก็ปรบมือ

ควรให้การสนับสนุนและกำลังใจแก่นักกีฬาทุกแห่งหน

กระบี่กระบอง

ประโยชน์ของวิชากระบี่กระบอง

กระบี่กระบองย่อมมีคุณประโยชน์แก่ผู้เล่นเป็นอเนกประการ พอจะสรุปได้ดังนี้
1. กระบี่กระบองเป็นวิชาการต่อสู้ป้องกันตัว เพราะในสมัยโบราณกระบี่กระบองเป็นวิชาของนักรบหรือของทหารโดยตรง เช่น ตอนหนึ่งในหนังสือเรื่องนางนพมาศหรือตำรับท้าวศรีจุฬาลักษณ์ มีปรากฏว่า “หมู่มนุษย์ก็ประกอบไปด้วยสติปัญญาโดยมาก ต่างร่ำเรียนสรรพวิชาต่างๆ ฝ่ายทหารก็เรียนศิลปศาสตร์เพลงอาวุธ คือ วิชาช้างม้า กระบี่กระบอง โล่ ดาบสั้น ดาบยาว กริช กั้นหยั่น โตมร ศรกำซาบ ปืนไฟใหญ่น้อย มวยปล้ำ ตำรับตำราพิชัยยุทธ เวทมนต์ คงกระพัน ชำนิชำนาญเป็นการดี” หรือตอนนึ่งในหนังสือเรื่องพระอภัยมณี ตอนที่ท้าวสุทัศน์ไต่ถามพระโอรสทั้งสองว่า ได้ไปศึกษาศิลปศาสตร์อะไรมาบ้าง พระอภัยมณีทูลว่า ได้เรียนวิชาดนตรี ส่วนศรีสุวรรณนั้นได้เรียนวิชาการใช้อาวุธมาเป็นอย่างดี ซึ่งท้าวสุทัศน์ก็รับรองในวิชาประเภทหลังว่า “อันวิชาอาวุธและโล่เขน ชอบแต่เกณฑ์ศึกเสือเชื้อทหาร” ข้อความดังกล่าวนี้ย่อมชี้ให้เห็นเด่นชัดแล้วว่า กระบี่กระบองเป็นวิชาที่เกี่ยวข้องกับการรบในสมัยโบราณ คือการใช้อาวุธประชิดเข้าตะลุมบอนได้ดีที่สุด แต่การรบอย่างตะลุมบอนนี้ก็หาได้เลิกล้มไปอย่างเด็ดขาดทีเดียวไม่ ถึงแม้ว่าการรบอย่างสมัยใหม่ได้เปลี่ยนรูปแบบไปไกลแล้วก็ตาม แต่เมื่อถึงขั้นที่จะทำการแตกหัก เอาแพ้เอาชนะกันด้วยกำลังทหารราบแล้ว ก็ยังมีการต่อสู้แบบตะลุมบอนกันด้วยเหมือนกัน ดังปรากฏในหลายครั้งหลายคราวในการทำสงคราม
2. กระบี่กระบองเป็นวิชาพลศึกษาที่ดียิ่งอย่างหนึ่ง กล่าวคือเป็นการออกกำลังกายได้ทุกส่วนของร่างกาย นับเป็นการบริหารกายด้วยเครื่องมือเป็นอย่างดี นับเป็นวิชาพลศึกษาที่เหมาะสมกับทุกเพศทุกวัย ในแง่ของกีฬา กระบี่กระบองเป็นการเล่นที่สนุกสนาน ยังความตื่นเต้นให้กับผู้เล่นและผู้ดูเป็นอย่างมาก เพราะเป็นการเล่นที่เสี่ยงต่ออันตรายมิใช่น้อย การต่อสู้ถ้าใครพลาดท่าเสียที อันตรายย่อเกิดขึ้นเป็นแน่แท้ การเล่นที่อันตรายเหล่านี้ย่อมเป็นที่ถูกใจ
ของชนชาตินักรบ คือ มีความอยากดู อยากรู้ อยากเห็นว่าใครมีความสามารถเก่งกล้ากว่าใคร ใครจะเป็นผู้ชนะ นอกจากนี้กีฬากระบี่กระบอง
ควรจะได้รับการสนับสนุนส่งเสริมให้มากเพราะ ใช้อุปกรณ์น้อยและทนทาน สถานที่เล่นก็ไม่เปลืองเนื้อที่นัก
3. กีฬากระบี่กระบองเป็นกีฬาที่ฝึกน้ำใจอย่างดีเลิศ ที่จะก่อให้เกิดความทรหดอดทน ไม่หวาดกลัวอันตรายซึ่งจะต้องต่อสู้กันซึ่งๆ หน้า เพราะนักกระบี่กระบองทุกคนเวลาฝึกซ้อม เล่นหรือแข่งขันก็ตาม มักจะไม่มีการสวมใส่เครื่องป้องกัน ร่างกายท่อนบนมักจะเปลือยหรือไม่ก็ใส่เพียงเสื้อกั๊กบางๆ การตีกันก็ไม่มีข้อห้ามว่าห้ามตีที่ส่วนใดๆ สามารถตีได้ทุกส่วนของร่างกาย ฉะนั้นถ้าผู้รับรับไม่ดี ก็มีโอกาสเกิดการบาดเจ็บได้ จึงเป็นหน้าที่ของผู้เล่นที่จะต้องป้องกันตัวเอง และต้องมีน้ำใจเป็นนักกีฬา จะถือโทษโกรธเคืองกันไม่ได้ในกรณีที่เกิดพลาดพลั้งหรือได้รับบาดเจ็บ การที่มีจิตใจทรหดอดทนเช่นนี้เป็นสิ่งที่น่าสรรเสริญอย่างยิ่ง อีกอย่างหนึ่งผู้เล่นจะต้องมีใจยุติธรรมและมีความรับผิดชอบ ไม่เห็นแก่ตัว ไม่ใช้วิชากระบี่กระบองไปในทางที่ผิด
4. กีฬากระบี่กระบองช่วยฝึกประสาท ปฏิภาณและไหวพริบ การเล่นกระบี่กระบองเป็นการฝึกสมรรถภาพของอวัยวะต่างๆ ของร่างกายในอันที่จะปฏิบัติงานตามหน้าที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ เช่น การฝึกสมองให้คิดโดยเร็วไว ตัดสินใจได้โดยเร็ว ประสาทสัมผัสโดยเฉพาะอย่างยิ่งสายตาต้องทำงานได้เป็นอย่างดีสัมพันธ์การการสั่งการให้กล้ามเนื้อต่างๆ ทำงานได้อย่างรวดเร็วและแม่นยำ ไม่ว่าจะเป็นการเข้าตีหรือการหลบหลีก เป็นไปอย่างคล่องแคล่วว่องไวดี
5. วิชากระบี่กระบองเป็นศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวประจำชาติไทย กระบี่กระบองนับเป็นศาสตร์
ที่เป็นมรดกอันล้ำค่าของบรรพบุรุษไทย จึงสมควรช่วยกันธำรงรักษาไว้ ที่ว่าเป็นศิลปะนั้นก็เพราะวิชากระบี่กระบองมิใช่มีเพียงการรุกการรับเท่านั้น แต่ยังมีการร่ายรำไหว้ครูและไม้รำต่างๆ อันสวยงาม นอกจากนี้ในการแสดงตั้งแต่ต้นจนจบ ก็ยังเป็นไปตามระเบียบแบบแผนที่กำหนดไว้ ซึ่งทุกคนก็ถือปฏิบัติเป็นระเบียบปฏิบัติสืบต่อกันมาจนเท่าทุกวันนี้ เป็นศิลปะการแสดงที่เชิดหน้าชูตาของไทย สามารถอวดชาวต่างชาติได้ จึงนับได้ว่าเป็นมรดกทางวัฒนธรรมของไทยที่ควรจะได้รับการสนับสนุน ฟื้นฟู และอนุรักษ์ไว้ตราบนานเท่านาน

คุณธรรมและมารยาทของการเล่นกระบี่กระบอง

ตั้งแต่โบราณกาลมาแล้ว ครูบาอาจารย์ทุกคน มักจะอบรมสั่งสอนลูกศิษย์หรือนักกระบี่กระบองของตนให้เป็นผู้มีคุณธรรมประจำใจ มีเมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา ต้องเป็นผู้มีสัมมาคารวะ มีความกตัญญูกตเวทีต่อผู้มีพระคุณ ดังจะเห็นได้จากการถวายบังคม การขึ้นพรหม เป็นต้น การแสดงกระบี่กระบองมีคุณลักษณะอย่างหนึ่งที่สามารถส่งเสริมให้ผู้เล่นและผู้ดูมีน้ำใจเป็นนักกีฬา 

กระบี่กระบอง

ความรู้ทั่วไป  

 กระบี่เป็นอาวุธหลักชนิดหนึ่งของทหารไทยตั้งแต่สมัยโบราณ ซึ่งใช้สำหรับฟันและแทงศัตรูในการต่อสู้ระยะประชิดตัวในสมัยก่อน เช่น ในสมัยกรุงสุโขทัย กรุงศรีอยุธยา หรือแม้แต่ในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น การรบกันแต่ละครั้งจะยกพวกเข้าตะลุมบอนกัน อาวุธที่ใช้จึงเป็นอาวุธที่ใช้ในระยะประชิดตัว  คนไทยสมัยก่อนรู้จักใช้กระบี่กระบองเป็นอาวุธในการสู้รบ และในยามสงบก็ใช้การร่ายรำและการต่อสู้ด้วยกระบี่กระบองเป็นการออกกำลังกายเพื่อความแข็งแกร่งและเป็นการกีฬาเพื่อการต่อสู้แข่งขัน คล้ายกับเป็นการจำลองการรบ วัสดุที่ใช้ทำกระบี้ก็หาได้ง่าย ส่วนใหญ่นิยมใช้หวายมาทำเป็นกระบี่ ดาบ ง้าว พลอง ส่วนเครื่องป้องกันก็จะใช้หนังสัตว์เช่น หนังวัว หนังควาย มาทำเป็นโล่ เขน ดั้ง นิยมเรียกการต้อสู้ด้วยกระบี่ว่า “การตีกระบี่” การแข่งขันตีกระบี่ก็จะตีกันเป็นคู่ๆ ดุจการสู้รบกันในสนามรบแบบตัวต่อตัว มีทั้งการรุกและการรับไปในตัว ฝ่ายใดพลาดท่าเสียทีก็จะเจ็บตัวไป นอกจากโล่ เขน ดั้ง เป็นเครื่องหรือเกราะป้องกันตัวแล้ว ตามลำตัว แขน ขา หรือศีรษะจะไม่มีเครื่องป้องกันใดๆ เสื้อผ้าที่สวมใส่มักเป็นผ้าด้ายดิบย้อมสีเข้ม (มักนิยมสีแดง) ตัดเป็นกางเกงขาสามส่วน เสื้อกั๊กลงอาคมหรือลงยันตร์ แม้แต่ตามเนื้อตัวหรือแขนจะสักรอยสักเป็นรูปต่างๆ เพื่อความสวยงามและคงกระพัน อาจมีปลอกรัดต้นแขนลงอาคมอีกก็ได้ ตามหลักฐานไม่ปรากฏชัดว่าใครเป็นผู้ริเริ่มการเล่นกระบี่กระบอง หรือมีการถ่ายทอดการเล่นในสมัยใด แต่จากประวัติศาสตร์ของชาติไทยจะเห็นว่าพระมหากษัตริย์ไทยหลายพระองค์ทรงพระปรีชาสามารถในการใช้อาวุธแบบไทยๆ เช่น สมเด็จพระนเรศวรมหาราชมิใช่แต่จะทรงพระปรีชาสามารถในการใช้พระแสงของ้าวรบ และฆ่าพระมหาอุปราชาบนหลังช้างแต่อย่างเดียวไม่ ในเชิงดาบพระองค์ยังทรงชำนาญมิใช่น้อย ได้เคยต่อสู้และฆ่ามังกะยอดินด้วยพระหัตถ์ของพระองค์เองด้วย   ประเทศไทยมีประวัติศาสตร์เป็นชาตินักรบมาช้านานแล้ว ความเก่งกล้าสามารถของพระมหากษัตริย์มักจะสะท้อนให้เห็นถึงความเก่งกล้าของพสกนิกรด้วย ประกอบกับในสมัยก่อนไทยเรามักมีการทำสงครามกับประเทศเพื่อนบ้านอยู่เนืองๆ หน้าที่รบเป็นหน้าที่ประจำอันสำคัญ ชายทุกคนจะต้องเป็นทหาร แม้แต่พระมหากษัตริย์ก็ยังทรงถือว่าเป็นพระราชกิจที่จะต้องปฏิบัติดุจทหารของพระองค์ด้วยเหมือนกัน เช่น พระเจ้ารามคำแหงมหาราช สมเด็จพระนเรศวรมหาราช และพระเจ้ากรุงธนบุรี เป็นต้น

                   เนื่องจากผู้ชายทุกคนต้องรบเป็น คือ มีความสามารถที่จะใช้อาวุธประชิดที่ตนถนัดเข้าทำการประหัตประหารข้าศึกได้ทุกเมื่อ ดังนั้น เมื่อชาติเรียกร้องให้ไปทำการรบ ณ ที่ใด เมื่อใดแล้ว ทุกคนต้องพร้อมที่จะรับใช้ชาติด้วยความเต็มใจเสมอ แม้การส่งหมายเกณฑ์จะเป็นการลำบาก การคมนาคมไม่สะดวกแต่ถ้าเพื่อชาติแล้วทุกคนจะพร้อมทำศึกได้ทันที เมื่อเข้าสู่กองทัพ ทหารใหม่เหล่านี้มีความรู้ความชำนาญในการสู้รบแบบตะลุมบอนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ทั้งยังมีอาวุธที่ตนถนัดนำติดตัวมาด้วย ทางบ้านเมืองก็ไม่ต้องเสียเวลาฝึกหัดมากนัก อีกทั้งไม่สิ้นเปลืองอาวุธยุทธภัณฑ์ เพียงแต่จัดหมวดหมู่ตามชนิดของอาวุธ แต่ละหมวดหมู่ก็จะมีนายหมวดนายหมู่ซึ่งส่วนมากเป็นคนสังกัดในพระตำรวจหลวงเป็นผู้ควบคุม
การที่บ้านเมืองไว้วางใจในฝีไม้ลายมือเกี่ยวกับการรบของทหารไทยในครั้งนั้นอย่างเต็มที่โดยไม่ห่วงการฝึกก่อนการรบนั้น เพราะมีความเชื่อมั่นว่าทหารเหล่านี้ได้รับการฝึกอบรมมาจากครูบาอาจารย์ที่เชี่ยวชาญในการใช้อาวุธประชิดเป็นอย่างดี สามารถเอาชัยชนะแก่ข้าศึกได้ นอกจากนี้ยังเชื่อใจในอาวุธยุทธภัณฑ์ประจำตัวว่าดีสมเป็นอาวุธคู่มือ เช่น ดาบก็ทำด้วยเหล็กอย่างดี มั่นคงแข็งแรง ไม่หักหรือหลุดมือง่าย ครูบาอาจารย์ที่สั่งสอนวิชานี้คงมีอยู่ทั่วไป ศิษย์จึงมีอย่างแพร่หลาย สามารถระดมทหารได้ทันที ครูบาอาจารย์ดังกล่าวมักจะเป็นนักรบที่เก่งกล้าสามารถในสมัยที่ยังเป็นหนุ่ม เมื่ออายุมากเข้าจึงไม่อยากให้วิชาที่ตัวเองเชี่ยวชาญสูญหายไป จึงได้มีการตั้งสำนักดาบและถ่ายทอดวิชาดังกล่าวให้กับคนรุ่นหลังเพื่อให้เป็นมรดกของคนไทยสืบทอดต่อๆ กันไป  ครั้งโบราณการสงครามเกิดขึ้นบ่อยๆ จนกระทั่งผู้ชายต้องเป็นทหารกันตลอดชีวิต อุทิศชีวิตให้เป็นชาติพลี เมื่อเป็นเช่นนี้เขาก็พยายามอย่างเต็มที่ที่จะเป็นนักรบที่ดี มีสมรรถภาพที่เข้มแข็ง จนเป็นที่ไว้วางใจของชาติได้ และเพื่อรักษาความเข้มแข็งแห่งกองทัพอันเป็นหน้าที่ประจำของเขา จึงจำเป็นที่เขาจะต้องมีการเตรียมพร้อมอยู่เสมอ แต่เมื่อถึงคราวรบก็สามารถรบได้อย่างมีประสิทธิภาพ ฉะนั้นเขาจึงยึดคติพจน์ที่ว่า “ยามศึกเรารบ ยามสงบเราเตรียมพร้อม” การเตรียมพร้อมก็คือการฝึกฝนการใช้อาวุธต่างๆ ให้มีความชำนาญมากยิ่งขึ้น ตลอดจนการอบรมยุทธศาสตร์ในการรบเพื่อให้ได้เปรียบเหนือคู่ต่อสู้ อันจะนำมาซึ่งชัยชนะการการศึกนั่นเอง  วิชากระบี่กระบองได้เฟื่องฟูมากในสมัยรัชกาลที่ 4 พระองค์ทรงโปรดปรานวิชากระบี่กระบองมากเป็นพิเศษ ถึงกับให้พระเจ้าลูกยาเธอหลายพระองค์ทรงฝึกหัดวิชากระบี่กระบอง และได้แสดงการต่อสู้ด้วยกระบี่ พลอง ง้าว และ ดาบสองมือในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงผนวชเป็นสามเณรตามพระราชประเพณี   การเล่นกระบี่กระบองได้แพร่กระจายไปสู่หมู่ประชาชน มีการฝึกฝนฝีมือกันอย่างกว้างขวาง โดยมีวัตถุประสงค์ทั้งเพื่อเป็นการเตรียมพร้อมไว้ในยามศึกสงคราม และเพื่อการแสดง ในสมัยรัชกาลที่ 4 นี้ ในหมู่ประชาชนมักจะจัดให้มีการแสดงกระบี่กระบองในงานประเพณีต่างๆ เช่น พิธีโกนจุก งานบวช หรือแม้แต่งานทอดกฐิน เป็นต้น
                   ครั้นมาถึงสมัยรัชกาลที่ 5 พระองค์ทรงโปรดปรานการเล่นกระบี่กระบองมาก ได้ฝึกฝนการฟันดาบกับหลวงพลโยธานุโยค รวมทั้งทรงฝึกฝนวิชามวยไทยด้วย พระองค์ทรงโปรดฯ ให้มีการตีกระบี่กระบอง และชกมวยไทยต่อหน้าพระที่นั่งในงานสมโภชต่างๆ อยู่เนืองๆ พร้อมทั้งพระราชทานรางวัลให้แก่ผู้แสดง ในสมัยนี้เองได้เกิดสำนักดาบขึ้นหลายแห่ง รวมทั้งค่ายฝึกฝนมวยไทยด้วยในสมัยรัชกาลที่ 6 การเล่นกระบี่กระบองลดน้อยลงมาก แต่ก็พอยังมีการแสดงบ้างในบางโอกาส โดยเฉพาะในงานสมโภชหรืองานประเพณีต่างๆ ถึงแม้ว่าพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงโปรดวิชานาฏศิลป์ และทรงเข้าพระทัยในวิชากระบี่กระบองก็ตาม แต่ก็ไม่โปรดปรานเท่ากับพระราชบิดาของพระองค์ ถึงกระนั้นก็ยังมีการจัดแสดงกระบี่กระบองถวายทอดพระเนตรเป็นครั้งคราว อย่างเช่นในปีพุทธศักราช 2460 และปี 2462 กระทรวงธรรมการ (กระทรวงศึกษาธิการปัจจุบัน) ได้จัดให้มีการแข่งขันกรีฑานักเรียนประจำปี ได้จัดให้มีการแสดงกระบี่กระบองขึ้นถวายทอดพระเนตรที่สนามหน้าสามัคยาจารย์สมาคม ในการแสดงทั้งสองครั้งนี้ ท่านอาจารย์นาค เทพหัสดิน ณ อยุธยา ได้แสดงถวายทอดพระเนตรทั้งสองครั้ง โดยครั้งแรกแสดงง้าว ครั้งหลังแสดงพลอง ในสมัยนี้ความนิยมในการเล่นกระบี่กระบองลดน้อยลง แต่ประชาชนได้หันไปนิยมในกีฬามวยไทยมากขึ้น เช่น สมัยที่มีการจัดการแข่งขันมวยไทยเก็บเงินค่าผ่านประตูขึ้นที่สนามสวนกุหลาบวิทยาลัย เพื่อนำรายได้ซื้ออาวุธให้กับกองเสือป่า ก็เป็นที่สนุกสนานและครึกครื้นอยู่พักหนึ่ง    ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 7 การเล่นกระบี่กระบองแทบจะสูญหายไป นับเป็นช่วงที่วิชากระบี่กระบองตกต่ำที่สุด แต่ก็ยังมีการฝึกฝนอยู่บ้างบางสำนัก ส่วนใหญ่เป็นการฝึกฝนเพื่อการอนุรักษ์ เพื่อสุขภาพ และเพื่อการแสดงบ้างตามโอกาส  ท่านอาจารย์นาค         เทพหัสดิน ณ อยุธยา เป็นผู้หนึ่งที่ได้เล่าเรียนวิชากระบี่กระบองมาตั้งแต่เด็กและเป็นผู้ที่รักในศิลปะของวิชากระบี่กระบองอยู่เสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่านได้แลเห็นต่างชาติภูมิใจในศิลปะประจำชาติของเขา เช่น เยอรมันภูมิใจในวิชาฟันดาบ ญี่ปุ่นภูมิใจในวิชายูโด ยิ่งทำให้ท่านรักบูชาในวิชากระบี่กระบองมากยิ่งขึ้น ในโอกาสที่ท่านได้ดำรงตำแหน่งเป็นอาจารย์ใหญ่โรงเรียนพลศึกษากลาง ท่านได้ทดลองสอนวิชากระบี่กระบองเป็นครั้งแรก เมื่อปี 2478 ทดลองอยู่หนึ่งปี ได้ผลเป็นที่น่าพอใจของผู้ใหญ่ในวงการศึกษา จึงได้บรรจุวิชากระบี่กระบองเข้าไว้ในหลักสูตรประโยคครูผู้สอนพลศึกษาเมื่อปี 2479 นับตั้งแต่นั้นมาก็ได้มีการเล่าเรียนและสำเร็จมากขึ้นตามลำดับจนกระทั่งในปี 2486 มีผู้สำเร็จหลักสูตรครูผู้สอนพลศึกษาและสอบไล่ได้จำนวน 117 คน   เมื่อผู้ที่สำเร็จการศึกษาออกไปรับราชการเป็นครูผู้สอนพลศึกษาตามจังหวัดต่างๆ ทั่วประเทศ ได้พยายามนำวิชากระบี่กระบองไปเผยแพร่ และเป็นที่สนใจของประชาชนชาวไทยเป็นอย่างมาก จนกระทั่งในปัจจุบันนี้ได้มีการบรรจุเข้าไว้ในหลักสูตรการเรียนการสอนในโรงเรียนทั่วไป จึงนับได้ว่าวิชากระบี่กระบองได้รับการอนุรักษ์ ไม่สูญหายไปจากโลกนี้แล้ว คงจะเจริญก้าวหน้าเอาไว้อวดหรือแสดงความเป็นเจ้าของในวิชาการแขนงนี้ได้ในอนาคต